විපස්සී බුදුන් පිරිනිවන් පෑ කල උන්වහන්සේගේ සසුන වර්‍ෂ ලක්‍ෂයක් පැවතිණි. අනතුරුව
බුද්ධානුබුද්ධ ශ්‍රාවකයන්ගේ නැතිව යාමෙන් උන්වහන්සේගේ සසුන ද අතුරුදහන් විය. උන්වහන්සේගේ
අපරභාගයෙහි මෙම කල්පයට කල්ප තිස්එකකට පෙර මණ්ඩ නම් කල්පයේ සම්බුදු වූ දෙපා ඇති සතුන්ට
උතුම් වූ අසම වූ සිඛී, වෙස්සභූ යයි ජිනරාජවරු දෙනමක් වූහ. එහි සිඛී නම් ශාස්තෘන් වහන්සේ
පාරමී පුරා බෝධි ඥානය මෝරවා වෙස්සන්තර ආත්ම වැනි අත්බැව්හි සිට එයින් සැව තුසීපුරයෙහි
ඉපද එහි ආයුතාක් වැස දෙවියන්ට ප්‍රතිඥා දී තුසීපුරෙන් චුත ව අරුණවතී නුවර රජ කුලයෙහි
පරම ගුණයෙන් යුත් අරුණවා ක්‍ෂත්‍රීය රජතුමාට දාව පරම රුසිරු රන්පැහැ ඇති ප්‍රභාවතී
දේවියගේ කුස පිළිසිඳ ගත්හ. උන්වහන්සේගේ පිළිසිඳගැනීමෙහි දීපංකර බුද්ධ වංශයෙහි කියූ
පරිදි දෙතිස් පෙළහර ඇතිවිය. දෙවියන් විසින් කරන ලද ආරක්‍ෂා ඇතිව දස මස් ඇවෑමෙන් නිපක
උයන්හි දී මව් කුසින් නික්ම සත්‍වෝත්තමයෝ උතුරු දිශාභිමුඛ ව සත් පියවරින් ගොස් සියලු
දික් බලා සීහනාද කළහ.
ඉක්බිති කුමාරයාට නම් තබන දිනෙහි නම් කරන්නාහු “සිඛාවක් මෙන් උන්හීසය උඩනැගි හෙයින්”
සිඛී යැයි නම් තැබූහ. ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ක්‍ෂත්‍රීය කුලයෙහි වූහ. උන්වහන්සේට සුචන්‍ද,
ගිරි, වසභ නම් රමණීය ප්‍රසාද තුනක් විය. එහි නැටුම් ගැයුම් වැයුම් හි දක්‍ෂ සූවිසිදහසක්
පරිවාර ස්ත්‍රීන්ගේ උවටැන් හැමදා විය. උන්වහන්සේ අවුරුදු හත්දහස ගිහිගෙයි විසූහ. අගමෙහෙසිය
වූ සබ්බකාමා දේවියට ගුණගණයෙන් ආතුල අතුල නම් කුමරු උපන් කල්හි බෝසතාණෝ සතර පෙර නිමිති
දැක ඇත් යානයකින් අභිනිෂ්ක්‍රමණය කොට පැවිදි වූහ. සැත්තෑ ලක්‍ෂයක් දෙනා උන්වහන්සේ අනුව
පැවිදි වූහ. ඔවුන් පිරිවැරූ උන්වහන්සේ අටමසක් දුෂ්කරක්‍රියා කොට වෙසක් පොහෝදින සුදස්සන
නියම්ගමෙහි පියදස්සී සිටුහුගේ දූ දුන් පරම මධුර මී කිරිබත් වළඳා තරුණ කිණිහිරි වනෙහි
දිවා විහරණය කොට සවස් කාලයෙහි අනෝමදස්සී නම් තවුසා දුන් කුස තණ මිටි අට ගෙන පුණ්ඩරික
(ඇටඹ/ සුදු අඹ) රුක තෙවරක් පැදකුණු කොට පෙරදිග බලා බෝරුකට පිට දී විස්ස රියන් තණ ඇතිරි
අතුරා පර්යංකය වැළඳ චතුරංග වීර්ය්‍යාධිෂ්ඨාන කොට මරබල පරදා ත්‍රිවිද්‍යාව උපදවා සර්‍වඥතාඥාන
ප්‍රතිවේධයෙන් උතුම් බුදු බවට පැමිණ බෝමුල වැඩ හිඳිමින් උදන් අනා සත්සතියක් බෝමුල සමවත්
සුවයෙන් කල්ගෙවා අටවන සතියේ බ්‍රහ්ම ආරාධනයෙන් කාහට පළමු ව දහම් දෙසන්නේ දැයි සලකන
සේක් තමන් වහන්සේ සමග එකට පැවිදි වූ සැත්තෑ ලක්‍ෂයක් පිරිසගේ හේතු සම්පත් දැක අහසින්
වැඩ මිගාචීර උයනෙහි ඔවුන් පිරිවරන ලද්දේ ධම්සක් දෙසූහ. එහිදී කෙළ ලක්‍ෂයක් දෙනාට ධර්‍මාභිසමය
විය.
මහර්ෂි වූ සිඛී බුදුරදුන්ට රාගාදී කිලුටු නැති, සන්හුන් සිත් ඇති, තාදී ගුණැති රහතන්
වහන්සේලාගේ රැස්වීම් තුනක් වූහ. ලක්‍ෂයක් භික්‍ෂූන්ගේ පළමු රැස්වීම විය. අසූ ලක්‍ෂයක්
භික්‍ෂූන්ගේ දෙවන රැස්වීම විය. දියෙහි හටගෙන දියෙහි වැඩුණු දිය හා නො ගැටුණු පියුමක්
මෙන් වූ සැත්තෑදහසක් භික්‍ෂූන්ගේ තුන්වන සමාගම විය.
එකල්හි අප මහා බෝසතාණෝ කිසිතැනක නො ඇලුණාහු පරිභුත්ත නුවර අරින්‍දම නම් රජව සිඛී ශාස්තෘන්
වහන්සේ පරිභුත්ත නුවරට වැඩි කල්හි සපිරිවරින් රාජ භවනයෙන් පෙර ගමන් කොට පා පියුම් යුගලයෙහි
පිරිස් සහිතව සිරසින් නැමැද දසබලයන් වහන්සේට ආරාධනා කොට සතියක් ඓශ්චර්ය කුල සම්පත්
ශ්‍රද්ධාවට අනුරූප මහ දන් දී සළු ගබඩා හැර බුදුපාමොක් බික්සඟන මහඟු සළු පිදූහ. තමන්ගේ
බල රූප ලක්‍ෂණ ජව සම්පන්න රන්දැල් මාලාදියෙන් සරසන ලද නවරන් සොඳුරු දළකොපු චාමර යුග්මයෙන්
බබළන මහත් මෘදු කන් ඇති සඳ රේඛා මෙන් බබළන මුවශෝභා යුත් එරවණ ඇතු මෙන් සතුරන් වළකන
මඟුලැතු පුදා ඇත් ප්‍රමාණයෙන් කැප බඩු ද පූජා කලහ. ඒ සිඛී ශාස්තෘන් වහන්සේ ද මෙයින්
කල්ප තිස් එකකින් මතු මෙතෙම ගෞතම නමින් බුදු වන්නේ යැයි විවරණ දුන් සේක.
මහාවීර වූ නරෝත්තම වූ සිඛී නම් ලෝකාග්‍ර නායකයන් වහන්සේ හට අභිභූ හා සම්භව දෙනම අගසවුවෝ
ය. උපස්ථායක ඛේමංකර නම් භික්‍ෂුව විය. මඛිලා හා පදුමා දෙනම අග්‍රශ්‍රාවිකාවෝ ය. සිරිවඩ්ඪ
හා නන්‍ද යන දෙදෙන උපස්ථායකයෝ ය. චිත්ත හා සුගුත්ත යන දෙදෙන උපස්ථායිකාවෝ ය. ශරීරය
හැත්තෑව රියන් විය.
මහර්ෂි වූ ඒ සිඛී බුදුරදුන්ට අවුරුදු සැත්තෑදහසක් ආයුෂ වී ය. උන්වහන්සේ ඒ තාක් කල්
වැඩ සිටිමින් බොහෝ ජන සමූහයා බව සයුරෙන් එතෙර කළ සේක. දහම් වැසි වස්වා, දෙවියන් සහිත
ලෝ වැසියන් තෙමා, ඒ නිවනට පමුණුවා, ශ්‍රාවකයන් සහිත වූ උන්වහන්සේ පිරිනිවී සේක. අසූ
අනූ ව්‍යඤ්ජනයෙන් යුත්, දෙතිස් මහ පුරිස් ලකුණෙන් යුත් සියල්ල අතුරුදන් විය. සියලු
සංස්කාරයෝ හිස් වූවාහු නො වෙත් ද?
සිව්සස් අවබෝධ කළ සිඛී මුනිසඳු සීලවතී නුවර දුස්සාරාමයෙහි පිරිනිවී සේක. එහි ම උන්වහන්සේගේ
උතුම් සෑය තුන් යොදුනක් උසට බදින ලදි.
මෙ කපින් කල්ප තිස්එකකට පෙර මණ්ඩ නම් කල්පයේ පළමුවන අන්තඃ කල්පයේ ලොව පහල විය.
| නගරය | අරුණවතී නුවර |
| ගෝත්‍රය | කොණ්ඩඤ්ඤ |
| ජාතිය | ක්‍ෂත්‍රීය |
| පියා | අරුණවා ක්‍ෂත්‍රීය රජතුම |
| මව | ප්‍රභවතී දේවිය |
| ප්‍රාසාදත්‍රය | 1. සුචන්‍ද 2. ගිරි 3. වසභ |
| අග්‍රමහේෂී | සබ්බකාමා දේවිය |
| පුත්‍රයා | අතුල කුමරු |
| අගාරවාස | අවුරුදු හත්දහසයි (7,000) |
| අභිනිෂ්ක්‍රමණය | ඇත් යානයකින් නික්මුණහ |
| ප්‍රධන් වීර්ය | මාස අටක් ප්‍රධන් වීර්ය වැඩීය |
| කිරිපිඩු | සුදස්සන නියම්ගමෙහි පියදස්සී සිටුගේ දූ |
| කුස තණ | අනෝමදස්සී තවුසා |
| බෝධිය | පුණ්ඩරික (ඇටඹ/ සුදු අඹ) |
| ශරීර රශ්මිය | තුන් යොදුනක් පමණ පැතිර සිටියේය |
| ධම්සක් දෙසීම | මිගාචීර උයනෙහි |
| ශ්‍රාවක සන්නිපාත | ශ්‍රාවක සන්නිපාත තුනක් විය |
| අග්‍රශ්‍රාවක දකුණත්සව් | අභිභූ තෙරුන් |
| අග්‍රශ්‍රාවක වමත්සව් | සම්භව තෙරුන් |
| අග්‍රශ්‍රාවිකා දකුණත්සව් | මඛිලා තෙරණිය |
| අග්‍රශ්‍රාවිකා වමත්සව් | පදුමා තෙරණිය |
| අග්‍ර උපස්ථායක | ඛේමංකර භික්‍ෂුව |
| උපස්ථායකයෝ | සිරිවඩ්ඪ, නන්‍ද |
| උපස්ථායිකාවෝ | චිත්ත, සුගුත්ත |
| ආයු ප්‍රමාණය | අවුරුදු හැත්තැදහසයි. (70,000) |
| පරිනිර්වානය | සීලවතී නුවර අස්සාරාමයෙහි |
| බෝසතාණෝ | අරින්‍දම නම් රජව විවරණ ලැබීය |
| <<< Previous | Next >>> |
ඔබ මෙම පෝස්ට් එකට කැමති නම් අන් අය අතරේ බෙදා හරින්න.
0 comments :
Post a Comment