කෝණාගමන බුදුන් පිරිනිවන් පෑ කල උන්වහන්සේගේ සසුන වර්‍ෂ ලක්‍ෂයක් පැවතිණි. අනතුරුව
බුද්ධානුබුද්ධ ශ්‍රාවකයන්ගේ නැතිව යාමෙන් උන්වහන්සේගේ සසුන ද අතුරුදහන් විය. උන්වහන්සේගේ
අපරභාගයෙහි මෙම මහා භද්‍ර කල්පයේ ම තුන්වන අන්තර කල්පයේ සිව්සස් අවබෝධ කළ, දෙපා ඇති
සතුන්ට උතුම් වූ, බැබළීම් ඇති කරණ, නමින් කාශ්‍යප නම් වූ දම්රද තෙම පහළ වූහ. ඒ භාග්‍යවතුන්
වහන්සේ අටාසංඛ්‍ය කල්ප ලක්‍ෂයක් පාරමී පුරා බෝධි ඥානය මෝරවා වෙස්සන්තර ආත්ම වැනි අත්බැව්හි
සිට එයින් සැව තුසීපුරයෙහි ඉපද එහි ආයුතාක් වැස දෙවියන්ට ප්‍රතිඥා දී තුසීපුරෙන් චුත
ව බරණැස් නුවර බ්‍රාහ්මදත්ත බමුණාට දාව මනා ගුණැති ධනවතී බැමිණියගේ කුස පිළිසිඳ ගත්හ.
උන්වහන්සේගේ පිළිසිඳගැනීමෙහි දීපංකර බුද්ධ වංශයෙහි කියූ පරිදි දෙතිස් පෙළහර ඇතිවිය.
දෙවියන් විසින් කරන ලද ආරක්‍ෂා ඇතිව දස මස් ඇවෑමෙන් ඉසිපතන මිගදායෙහි මව් කුසින් නික්ම
සත්‍වෝත්තමයෝ උතුරු දිශාභිමුඛ ව සත් පියවරින් ගොස් සියලු දික් බලා සීහනාද කළහ.
ඉක්බිති කුමාරයාට නම් තබන දිනෙහි නම් කරන්නාහු ගෝත්‍ර වශයෙන් කාශ්‍යප යැයි නම් තැබූහ.
ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ බ්‍රාහ්මණ කුලයෙහි වූහ. උන්වහන්සේට හංස, යස, සිරිනන්‍දා නම් රමණීය
ප්‍රසාද තුනක් විය. එහි නැටුම් ගැයුම් වැයුම් හි දක්‍ෂ හතළිස් අටදහසක් පරිවාර ස්ත්‍රීන්ගේ
උවටැන් හැමදා විය. උන්වහන්සේ අවුරුදු දෙදහස ගිහිගෙයි විසූහ. අගමෙහෙසිය වූ සුනන්‍දා
දේවියට විජිතසේන කුමරු උපන් කල්හි බෝසතාණෝ සතර පෙර නිමිති දැක ප්‍රාසාදයෙන් ම අභිනිෂ්ක්‍රමණය
කොට පිරිවර සහිත ව ම පැවිදි වූහ. දින හතක් දුෂ්කරක්‍රියා කොට වෙසක් පොහෝදින සුනන්‍දා
බැමිණිය දුන් පරම මධුර මී කිරිබත් වළඳා කිහිරි වනෙහි දිවා විහරණය කොට සවස් කාලයෙහි
සෝම නම් ගවපාලකයා දුන් කුස තණ මිටි අට ගෙන නිග්‍රෝධ (නුග) රුක තෙවරක් පැදකුණු කොට පෙරදිග
බලා බෝරුකට පිට දී පහළොස් රියන් තණ ඇතිරි අතුරා පර්යංකය වැළඳ චතුරංග වීර්ය්‍යාධිෂ්ඨාන
කොට මරබල පරදා ත්‍රිවිද්‍යාව උපදවා සර්‍වඥතාඥාන ප්‍රතිවේධයෙන් උතුම් බුදු බවට පැමිණ
බෝමුල වැඩ හිඳිමින් උදන් අනා සත්සතියක් බෝමුල සමවත් සුවයෙන් කල්ගෙවා අටවන සතියේ බ්‍රහ්ම
ආරාධනයෙන් කාහට පළමු ව දහම් දෙසන්නේ දැයි සලකන සේක් තමන් වහන්සේ සමග පැවිදි වූ පිරිසගේ
හේතු සම්පත් දැක අහසින් වැඩ බරණැස් නුවර ඉසිපතන මිගදායෙහි ධම්සක් දෙසූහ. එහිදී විසි
කෙළ දහසක් දෙනා හට ධර්‍මාභිසමය විය.
මහර්ෂි වූ කස්සප බුදුරදුන්ට රාගාදී කිලුටු නැති, සන්හුන් සිත් ඇති, තාදී ගුණැති රහතන්
වහන්සේලාගේ රැස්වීම් එකක් වූහ. ඒ කාලයෙහි දී ලැජ්ජා සීලාදී ගුණයෙන් එක බඳු, රාගාදී
කෙලෙස් ඇතියන් ඉක්මවූ විසිදහසක් භික්‍ෂූන්ගේ රැස්වීමක් විය.
ඒ කාලයෙහි අප මහා බෝසතාණෝ සිප්සතර උගන්වන ඉගෙනගත් මන්ත්‍ර දරණ තුන් වේදයෙහි පරතෙරට
ගිය මහපුරිස් ලකුණු දැනීමෙහි ද ඉතිහාසයෙහි ද සිය බමුණු දහමෙහි ද පරතෙරට පැමිණි පොළොව
හා අහස පිළිබඳ තතු දැනීමෙහි බුහුටි වූ කළ පුරුද්ද ඇති දැනුමෙන් නො අඩු ජොතිපාල නම්
මානවකයෙක් විය. කසුප් බුදුරදුන්ගේ ගෞරව සහිත වූ යටහත් පැවතුම් ඇති අනාගාමී ඵලයෙන් කෙලෙස්
නිවූ ඝටීකාර නම් උපස්ථායකයෙක් වී ය. එම ඝටීකාර තෙම ජෝතිපාල තරුණයා ව ගෙන කසුප් මුනිඳු
වෙත එළඹ දහම් ඇසීමට සැලසූහ. හෙතෙම දහම් අසා පැහැදී කසුප් බුදුන් වෙත පැවිදි විය. උන්වහන්සේ
ආරබ්ධවීර්ය ව තෙවළා දහම් ඉගෙන වත්පිළිවෙතින් බුදු සසුන හෙබවූහ. උන්වහන්සේට ඒ කසුප්
බුදුන් වහන්සේ ද විවරණ දුන් සේක.
උන්වහන්සේට තිස්ස හා භාරද්වාජ දෙනම අගසවුවෝ ය. උපස්ථායක සබ්බමිත්ත නම් භික්‍ෂුව විය.
අනුලා හා උරුවෙලා දෙනම අග්‍රශ්‍රාවිකාවෝ ය. සුමංගල හා ඝටීකාර යන දෙදෙන උපස්ථායකයෝ ය.
විජිතසේනා හා භද්දා යන දෙදෙන උපස්ථායිකාවෝ ය. ශරීරය විසි රියන් විය.
මහර්ෂි වූ කාශ්‍යප භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආයුෂය අවුරුදු විසි දහසකි. ඒ තාක් කල් වැඩ
සිටිමින් බොහෝ දෙනා බව සයුරෙන් එතෙර කළ සේක. ත්‍රිවිද්‍යා නමැති පළඳනාවක් ද, සිව් මග
පල නමැති මුදුන් මල් කඩක් ද, ෂඩ් අභිඥා නමැති අලංකාර කරණ අබරණ ද, නව ලොව්තුරු දහම්
නමැති පළඳන මල් දමක් ද දී, අකුසල් නමැති අව්ව වැළැක්වීම් කරන සදහම් නමැති සේසතක් ද
දී, අභයපුර යයි කියන ලද නිවනට පමුණුවන අරි අටඟි මග නමැති මල් අතුළ මගක් ඇති කොට ඒ කසුප්
බුදුරජ තෙම ශ්‍රාවකයන් සහිතව පිරිනිවී සේක.
අපමණ ගුණැති, සතුරන් විසින් නො ළංවිය හැකි, ඒ බුදුරුවන ද, යහපත් ව දෙසන ලද එව බලව යි
කීමට සුදුසු ඒ දම්රුවන ද, උතුම් වූ සුපිළිපන් ඒ සඟරුවන ද යන සියල්ල අතුරුදන් විය. සියලු
සංස්කාරයෝ හිස් වූවාහු නො වෙත් ද?
ශාස්තෘ වූ මහ කසුප් ජිනරාජ තෙම කසීරට ස්වේතව්‍ය නම් ආරාමයේ දී පිරිනිවී සේක. එහි ම
උන්වහන්සේගේ ජිනථූපය යොදුනක් උසට ගොඩ නගන ලද්දේ ය.
මෙම මහා භද්‍ර කල්පයේම තුන්වන අන්තඃ කල්පයේ ලොව පහල විය.
| නගරය | බාරාණසී (බරනැස්) නුවර |
| ගෝත්‍රය | කාශ්‍යප |
| ජාතිය | බ්‍රහ්මණ |
| පියා | බ්‍රාහ්මදත්ත බමුණු |
| මව | ධනවතී බැමිණිය |
| ප්‍රාසාදත්‍රය | 1. හංස 2. යස 3. සිරිනන්‍දා |
| අග්‍රමහේෂී | සුනන්‍දා දේවිය |
| පුත්‍රයා | විජිතසේන කුමරු |
| අගාරවාස | අවුරුදු දෙදහසයි (2,000) |
| අභිනිෂ්ක්‍රමණය | ප්‍රාසාදයෙන්ම නික්මුණහ |
| ප්‍රධන් වීර්ය | දින හතක් ප්‍රධන් වීර්ය වැඩීය |
| කිරිපිඩු | සුනන්‍දා බැමිණිය |
| කුස තණ | සෝම ගවපාලක |
| බෝධිය | නිග්‍රෝධ (නුග) |
| ධම්සක් දෙසීම | බරණැස් නුවර ඉසිපතන මිගදායෙහි |
| ශ්‍රාවක සන්නිපාත | ශ්‍රාවක සන්නිපාත එකක් විය |
| අග්‍රශ්‍රාවක දකුණත්සව් | තිස්ස තෙරුන් |
| අග්‍රශ්‍රාවක වමත්සව් | භාරද්වාජ තෙරුන් |
| අග්‍රශ්‍රාවිකා දකුණත්සව් | අනුලා තෙරණිය |
| අග්‍රශ්‍රාවිකා වමත්සව් | උරුවෙලා තෙරණිය |
| අග්‍ර උපස්ථායක | සබ්බමිත්ත භික්‍ෂුව |
| උපස්ථායකයෝ | සුමංගල, ඝටීකාර |
| උපස්ථායිකාවෝ | විජිතසේනා, |
| ආයු ප්‍රමාණය | අවුරුදු විසිදහසයි. (20,000) |
| පරිනිර්වානය | කිසීරට සේතව්‍ය නුවර සේතව්‍යාරාමයෙහි |
| බෝසතාණෝ | ජෝතිපාල නම් මානවකව විවරණ ලැබීය |
| <<< Previous | Next >>> |
ඔබ මෙම පෝස්ට් එකට කැමති නම් අන් අය අතරේ බෙදා හරින්න.
0 comments :
Post a Comment