කකුසඳ බුදුන් පිරිනිවන් පෑ කල උන්වහන්සේගේ සසුන වර්‍ෂ ලක්‍ෂයක් පැවතිණි. අනතුරුව බුද්ධානුබුද්ධ
ශ්‍රාවකයන්ගේ නැතිව යාමෙන් උන්වහන්සේගේ සසුන ද අතුරුදහන් විය. උන්වහන්සේගේ අපරභාගයෙහි
මෙම මහා භද්‍ර කල්පයේ ම දෙවන අන්තර කල්පයේ දෙපා ඇති සතුන්ට උතුම් වූ, ලොවට උසස් වූ,
නරදෙටු කෝණාගමන නම් ජිනරාජ තෙම පහළ වූහ. ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පාරමී පුරා බෝධි ඥානය
මෝරවා වෙස්සන්තර ආත්ම වැනි අත්බැව්හි සිට එයින් සැව තුසීපුරයෙහි ඉපද එහි ආයුතාක් වැස
දෙවියන්ට ප්‍රතිඥා දී තුසීපුරෙන් චුත ව සෝභවතී නුවර බමුණු කුලයෙහි යඤ්ඤදත්ත බමුණාට
දාව රූපාදී ගුණයෙන් අනුත්තර උත්තරා බැමිණියගේ කුස පිළිසිඳ ගත්හ. උන්වහන්සේගේ පිළිසිඳගැනීමෙහි
දීපංකර බුද්ධ වංශයෙහි කියූ පරිදි දෙතිස් පෙළහර ඇතිවිය. දෙවියන් විසින් කරන ලද ආරක්‍ෂා
ඇතිව දස මස් ඇවෑමෙන් සුභගවතී උයන්හි දී මව් කුසින් නික්ම සත්‍වෝත්තමයෝ උතුරු දිශාභිමුඛ
ව සත් පියවරින් ගොස් සියලු දික් බලා සීහනාද කළහ.
ඉක්බිති කුමාරයාට නම් තබන දිනෙහි නම් කරන්නාහු “උපදිද්දී මුළු දඹදිවට ම රන් වරුසාවක්
වැස්සේ ය. එබැවින් උන්වහන්සේට රන් වැසි ආ කරුණින්” කණකාගමන හෙවත් කෝණාගමන යැයි නම්
තැබූහ. ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ බ්‍රාහ්මණ කුලයෙහි වූහ. උන්වහන්සේට තුසිත, සන්තුසිත, සන්තුට්ඨ
නම් රමණීය ප්‍රසාද තුනක් විය. එහි නැටුම් ගැයුම් වැයුම් හි දක්‍ෂ සොළොස්දහසක් පරිවාර
ස්ත්‍රීන්ගේ උවටැන් හැමදා විය. උන්වහන්සේ අවුරුදු තුන්දහසක් ගිහිගෙයි විසූහ. අගමෙහෙසිය
වූ රුචිගත්තා දේවියට සත්‍ථවාහ කුමරු උපන් කල්හි බෝසතාණෝ සතර පෙර නිමිති දැක ඇත් යානයකින්
අභිනිෂ්ක්‍රමණය කොට පැවිදි වූහ. තිස්දහසක් පුරුෂයෝ උන්වහන්සේ අනුව පැවිදි වූහ. සමසක්
දුෂ්කරක්‍රියා කොට වෙසක් පොහෝදින අග්ගිසෝණ බ්‍රාහ්මණයාගේ දියණිය දුන් පරම මධුර මී කිරිබත්
වළඳා කිහිරි වනෙහි දිවා විහරණය කොට සවස් කාලයෙහි තින්දුක නම් යවපාලකයන් දුන් කුස තණ
මිටි අට ගෙන පුණ්ඩරික (උදුම්බර/ දිඹුල්) රුක තෙවරක් පැදකුණු කොට පෙරදිග බලා බෝරුකට
පිට දී විස්ස රියන් තණ ඇතිරි අතුරා පර්යංකය වැළඳ චතුරංග වීර්ය්‍යාධිෂ්ඨාන කොට මරබල
පරදා ත්‍රිවිද්‍යාව උපදවා සර්‍වඥතාඥාන ප්‍රතිවේධයෙන් උතුම් බුදු බවට පැමිණ බෝමුල වැඩ
හිඳිමින් උදන් අනා සත්සතියක් බෝමුල සමවත් සුවයෙන් කල්ගෙවා අටවන සතියේ බ්‍රහ්ම ආරාධනයෙන්
කාහට පළමු ව දහම් දෙසන්නේ දැයි සලකන සේක් තමන් වහන්සේ සමග පැවිදි වූ භික්‍ෂූන්ගේ හේතු
සම්පත් දැක අහසින් වැඩ සුදස්සන නුවර ඉසිපතන මිගදායෙහි ධම්සක් දෙසූහ. එහිදී තිස් කෙළ
දහසකට ධර්‍මාභිසමය විය.
දෙවියන්ට දෙවි වූ ඒ කෝණාගමන බුදුරදුන්ට ද බුදුරදුන්ට රාගාදී කිලුටු නැති, සන්හුන් සිත්
ඇති, තාදී ගුණැති රහතන් වහන්සේලාගේ රැස්වීම් එකක් වූහ. ඒ කාලයෙහි චතුරෝඝයන් ඉක්මවූ,
මරණය බිඳ දැමූ, රහත් වූ තිස්දහසක් භික්‍ෂූන්ගේ එම සමාගමෙහි විය.
එකල අප මහා බෝසතාණෝ මිථිලා නුවර පබ්බත නම් රජ වූහ. සරණාගත සියලු සතුන්ගේ ආගමන ඇති කෝණාගමන
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මිථිලා නුවරට වැඩි බව අසා පිරිවර සහිත රජ පෙරගමන් කොට දසබලයන් වහන්සේට
ආරාධනා කොට දන් පුදා එහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වස් විසීම පිණිස අයැද තෙමසක් බික්සඟන
සහිත ශාස්තෘන් වහන්සේට උවටැන් කොට මාහැඟි සිනිඳු වස්ත්‍ර රන් මිරිවැඩි ද අනෙකුත් බොහෝ
පිරිකර පිදූහ. ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ද එතුමාට මේ භද්‍ර කල්පයේ ම ගෞතම නමින් බුදු වන්නේ
යැයි විවරණ දුන් සේක. ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ විවරණ අසා මහ බෝසතාණෝ මහා රාජ්‍යය පරිත්‍යාග
කොට උන්වහන්සේ වෙත පැවිදි වූහ.
උන්වහන්සේට භීයස හා උත්තර දෙනම අගසවුවෝ ය. උපස්ථායක සොත්‍ථිජ නම් භික්‍ෂුව විය. සමුද්දා
හා උත්තරා දෙනම අග්‍රශ්‍රාවිකාවෝ ය. උග්ග හා සෝමදේව යන දෙදෙන උපස්ථායකයෝ ය. සීවලා හා
සාමා යන දෙදෙන උපස්ථායිකාවෝ ය. ශරීරය තිහ රියන් විය.
ඒ කාලයෙහි කෝණාගමන බුදුරදුන්ගේ ආයුෂය අවුරුදු තිස් දහසකි. ඒ තාක් කල් උන්වහන්සේ වැඩ
සිටිමින් බොහෝ ජන සමූහයා බව සයුරෙන් එතෙර කළ සේක. ධර්‍ම නමැති සෑයක් ගොඩනගා, සිව්සස්
නමැති ධජ පතාකයෙන් හොබවා, දහම් නමැති මල් ගුළාවක් කොට, ශ්‍රාවකයන් සහිත වූ ඒ බුදුරජ
තෙම පිරිනිවී සේක. උන්වහන්සේගේ ලොව්තුරා දහම් පැවසූ මහා විලාසය ද, ශ්‍රාවක ජන සමූහයා
ද යන සියල්ල අතුරුදන් විය. සියලු සංස්කාරයෝ හිස් වූවාහු නො වෙත් ද?
කෝණාගමන බුදුරජ තෙම පබ්බතාරාමයේ දී පිරිනිවී සේක. ඒ ඒ පෙදෙස්වල උන්වහන්සේගේ ධාතු පැතිරීම
වී ය.
මෙම මහා භද්‍ර කල්පයේම දෙවන අන්තඃ කල්පයේ ලොව පහල විය.
| නගරය | සෝභවතී නුවර |
| ගෝත්‍රය | කාශ්‍යප |
| ජාතිය | බ්‍රහ්මණ |
| පියා | යඤ්ඤදත්ත බමුණු |
| මව | උත්හරා බැමිණිය |
| ප්‍රාසාදත්‍රය | 1. තුසිත 2. සන්තුසිත 3. සන්තුට්ඨ |
| අග්‍රමහේෂී | රුචිගත්තා දේවිය |
| පුත්‍රයා | සත්‍ථවාහ කුමරු |
| අගාරවාස | අවුරුදු තුන්දහසයි (3,000) |
| අභිනිෂ්ක්‍රමණය | ඇත් යානයකින් නික්මුණහ |
| ප්‍රධන් වීර්ය | මාස හයක් ප්‍රධන් වීර්ය වැඩීය |
| කිරිපිඩු | අග්ගිසෝණ බ්‍රාහ්මණයාගේ දු |
| කුස තණ | තින්දුක යවපාලක |
| බෝධිය | පුණ්ඩරික (උදුම්බර/ දිඹුල්) |
| ධම්සක් දෙසීම | සුදස්සන නුවර ඉසිපතන මිගදායෙහි |
| ශ්‍රාවක සන්නිපාත | ශ්‍රාවක සන්නිපාත එකක් විය |
| අග්‍රශ්‍රාවක දකුණත්සව් | භිය්‍යස තෙරුන් |
| අග්‍රශ්‍රාවක වමත්සව් | උත්තර තෙරුන් |
| අග්‍රශ්‍රාවිකා දකුණත්සව් | සමුද්දා තෙරණිය |
| අග්‍රශ්‍රාවිකා වමත්සව් | උත්තරා තෙරණිය |
| අග්‍ර උපස්ථායක | සොත්‍ථිජ භික්‍ෂුව |
| උපස්ථායකයෝ | උග්ග සෝමදේව |
| උපස්ථායිකාවෝ | සීවලා, සාමා |
| වැඩ විසූ විහාර | සිරිවනයෙහි විසූහ |
| ආයු ප්‍රමාණය | අවුරුදු තිස්දහසයි. (30,000) |
| පරිනිර්වානය | පබ්බතාරාමයෙහි |
| බෝසතාණෝ | පබ්බත නම් රජව විවරණ ලැබීය |
| <<< Previous | Next >>> |
ඔබ මෙම පෝස්ට් එකට කැමති නම් අන් අය අතරේ බෙදා හරින්න.
0 comments :
Post a Comment