ස්වයම්භූ වෙස්සභූ බුදුන් පිරිනිවන් පෑ කල උන්වහන්සේගේ සසුන වර්‍ෂ ලක්‍ෂයක් පැවතිණි.
අනතුරුව බුද්ධානුබුද්ධ ශ්‍රාවකයන්ගේ නැතිව යාමෙන් උන්වහන්සේගේ සසුන ද අතුරුදහන් විය.
ඒ කල්පය ද ඉකුත් කල එකුන්තිස් (29) කපක් ජිනසූර්‍ය්‍යයෝ නූපන්හ. මෙම මහා භද්‍ර කල්පයේ
සිවුබුදු කෙනෙක් උපන්හ. කවර සතර නමක් ද? කකුසඳ කෝණාගමන කාශ්‍යප යන තුන් නම සහ අප බුදුරජාණෝ
ය. මෛත්‍රී බුදුරජාණන් වහන්සේ මතු උපදනාහ. මෙසේ මෙම කල්පය පස් බුදු කෙනෙකුගෙන් යුක්ත
බැවින් මහා භද්‍රකල්පය යැයි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් වදාරන ලදි. එහි පළමුවන අන්තර
කල්පයේ දෙපා ඇති දෙවි මිනිසුන්ට උතුම් වූ, අපමණ ගුණැති, සතුරන්ට ළංවිය නො හැකි, නමින්
කකුසඳ නම් වූ බුදුරජ තෙම පහළ වූහ. ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පාරමී පුරා බෝධි ඥානය මෝරවා
වෙස්සන්තර ආත්ම වැනි අත්බැව්හි සිට එයින් සැව තුසීපුරයෙහි ඉපද එහි ආයුතාක් වැස දෙවියන්ට
ප්‍රතිඥා දී තුසීපුරෙන් චුත ව ඛේමවතී නුවර ඛේමංකර නම් රජුගේ අර්‍ථධර්‍මානුශාසක අග්ගිදත්ත
නම් පුරෝහිත බමුණාට දාව විසාඛා බැමිණියගේ කුස පිළිසිඳ ගත්හ. යම් කලෙක රජවරු බමුණන්ට
සත්කාර කරත් ද ගරුකාර කරත් ද මානන කරත් ද පූජා කරත් ද එකල බෝසත්වරු බමුණු කුලයේ උපදිති.
යම් කලෙක බමුණෝ ක්‍ෂත්‍රීයයන්ට සත්කාර ගරුකාර මානන පූජා කරත් ද එකල බෝසත්වරු රජ කුලයේ
උපදිති. එකල්හි වනාහි බමුණෝ ක්‍ෂත්‍රීයයන් විසින් සත්කාර ගරුකාර මානන පූජා කරන ලද්දෝ
වූහ. එහෙයි සත්‍යසන්ධ වූ කකුසන්ධ මහ බෝසත්හු විභවශ්‍රී සම්පතින් ආකූල නිරාකූල බ්‍රාහ්මණ
කුලයෙහි දසසහශ්‍රී ලෝකධාතු ව නාද කරවමින් පහළ වූහ.
උන්වහන්සේගේ පිළිසිඳගැනීමෙහි දීපංකර බුද්ධ වංශයෙහි කියූ පරිදි දෙතිස් පෙළහර ඇතිවිය.
දෙවියන් විසින් කරන ලද ආරක්‍ෂා ඇතිව දස මස් ඇවෑමෙන් ඛේම උයන්හි මව් කුසින් නික්ම සත්‍වෝත්තමයෝ
උතුරු දිශාභිමුඛ ව සත් පියවරින් ගොස් සියලු දික් බලා සීහනාද කළහ.
ඉක්බිති කුමාරයාට නම් තබන දිනෙහි නම් කරන්නාහු කකුසන්ධ යැයි නම් තැබූහ. ඒ භාග්‍යවතුන්
වහන්සේ බ්‍රාහ්මණ කුලයෙහි වූහ. උන්වහන්සේට සුචි, සුරුචි, රතිවඩ්ඪන නම් රමණීය ප්‍රසාද
තුනක් විය. එහි නැටුම් ගැයුම් වැයුම් හි දක්‍ෂ තිස්දහසක් පරිවාර ස්ත්‍රීන්ගේ උවටැන්
හැමදා විය. උන්වහන්සේ අවුරුදු හතරදහස ගිහිගෙයි විසූහ. අගමෙහෙසිය වූ විරෝචමානා (රෝහිණී)
දේවියට උත්තර කුමරු උපන් කල්හි බෝසතාණෝ සතර පෙර නිමිති දැක මැනවින් සෑදූ අජානීය රථයකින්
අභිනිෂ්ක්‍රමණය කොට පැවිදි වූහ. සතළිස්දහසක් දෙනා උන්වහන්සේ අනුව පැවිදි වූහ. ඔවුන්
පිරිවැරූ උන්වහන්සේ අටමසක් දුෂ්කරක්‍රියා කොට වෙසක් පොහෝදින සුචිරින්‍ද නිගමෙහි වජිරින්ධ
බ්‍රාහ්මණයාගේ දූ දුන් පරම මධුර මී කිරිබත් වළඳා කිහිරි වනෙහි දිවා විහරණය කොට සවස්
කාලයෙහි සුභද්ද නම් යවපාලකයන් දුන් කුස තණ මිටි අට ගෙන මහරි රුක තෙවරක් පැදකුණු කොට
පෙරදිග බලා බෝරුකට පිට දී තිස්තුන රියන් තණ ඇතිරි අතුරා පර්යංකය වැළඳ චතුරංග වීර්ය්‍යාධිෂ්ඨාන
කොට මරබල පරදා ත්‍රිවිද්‍යාව උපදවා සර්‍වඥතාඥාන ප්‍රතිවේධයෙන් උතුම් බුදු බවට පැමිණ
බෝමුල වැඩ හිඳිමින් උදන් අනා සත්සතියක් බෝමුල සමවත් සුවයෙන් කල්ගෙවා අටවන සතියේ බ්‍රහ්ම
ආරාධනයෙන් කාහට පළමු ව දහම් දෙසන්නේ දැයි සලකන සේක් තමන් වහන්සේ සමග එකට පැවිදි වූ
සතළිස්දහසක් භික්‍ෂූන්ගේ හේතු සම්පත් දැක එක් දවසින් ම මිථිලා නුවර ඉසිපතන මිගදායට
වැඩ ඔවුන් පිරිවරා ධම්සක් දෙසූහ. එහිදී සතළිස් කෙළ ලක්‍ෂයක් දෙනාට ධර්‍මාභිසමය විය.
මහර්ෂි වූ කකුසන්ධ බුදුරදුන්ට රාගාදී කිලුටු නැති, සන්හුන් සිත් ඇති, තාදී ගුණැති රහතන්
වහන්සේලාගේ රැස්වීම් එකක් වූහ. ආස්‍රව ආදී සතුරු සමූහයා නැති කිරීමෙන් දැමුනු බවට පැමිණි
සතළිස්දහසක් භික්‍ෂූන්ගේ රැස්වීම විය.
අප මහා බෝසතාණෝ ඒ කාලයෙහි ඛේම නම් රජෙක් ව තථාගතයන් වහන්සේට ද ජින පුත්‍රයන්ට ද බොහෝ
වූ දන් දී, පාත්‍රයක් ද, සිවුරක් ද, අඳුන් ද, වැල්මී ද, යන ආදී දෑ පුදා කැමතිවන ලද
ඒ මේ උතුම් සියල්ල ද පිළියෙළ කොට දුන්හ. උන්වහන්සේගෙන් බණ අසා පහන් සිතැති ව බුදුන්
වෙත පැවිදි විය. ඒ කකුසඳ ශාස්තෘන් වහන්සේ ද මෙතෙම මේ කල්පයේ ම බුදු වන්නේ යැයි විවරණ
දුන් සේක.
කකුසඳ ශාස්තෘන් වහන්සේට විධුර හා සංජීව දෙනම අගසවුවෝ ය. උපස්ථායක බුද්ධිජ නම් භික්‍ෂුව
විය. සාමා හා චම්පා දෙනම අග්‍රශ්‍රාවිකාවෝ ය. අච්චුත හා සුමන යන දෙදෙන උපස්ථායකයෝ ය.
නන්‍දා හා සුනන්‍දා යන දෙදෙන උපස්ථායිකාවෝ ය. ශරීරය හතළිහ රියන් විය.
මහර්ෂි වූ ඒ කකුසඳ බුදුරදුන්ගේ ආයුෂය අවුරුදු සතළිස් දහසකි. උන්වහන්සේ ඒ තාක් කල් වැඩ
සිටිමින් බොහෝ ජන සමූහයා බව සයුරෙන් එතෙර කළ සේක. දෙවියන් සහිත ලෝකයෙහි ස්ත්‍රී පුරුෂයන්ට
දහම් නමැති සල්පිලක් ඇර තබා, සිංහ නාද කොට ශ්‍රාවකයින් සහිතව පිරිනිවී සේක. අටඟ හඬින්
යුත් වචන ඇති කකුසඳ බුදුරජ තෙමේ ද නිතර සිදුරු නැති සීලයෙන් යුත් අගසවු ආදී සියල්ලෝ
ම අතුරුදන් විය. සියලු සංස්කාරයෝ හිස් වූවාහු නො වෙත් ද?
කකුසඳ ජිනරාජ තෙම ඛේම නම් ආරාමයේ දී පිරිනිවී සේක. එහි ම උන්වහන්සේගේ උතුම් සෑය ගව්වක්
අහසට උස්ව නැංගේ ය.
මෙම මහා භද්‍ර කල්පයේම පළමුවන අන්තඃ කල්පයේ ලොව පහල විය.
| නගරය | ඛේමවතී නුවර |
| ගෝත්‍රය | කාශ්‍යප |
| ජාතිය | බ්‍රහ්මණ |
| පියා | අග්ගිදත්ත බමුණු |
| මව | විසාඛා බැමිණිය |
| ප්‍රාසාදත්‍රය | 1. සුචි 2. සුරුචි 3. රතිවද්ධන |
| අග්‍රමහේෂී | විරෝචමානා (රෝහිණී) දේවිය |
| පුත්‍රයා | උත්තර කුමරු |
| අගාරවාස | අවුරුදු හතරදහසයි (4,000) |
| අභිනිෂ්ක්‍රමණය | ආජඤ්ඤ රථයකින් නික්මුණහ |
| ප්‍රධන් වීර්ය | මාස දහයක් ප්‍රධන් වීර්ය වැඩීය |
| කිරිපිඩු | සුචිරින්‍ද නිගමෙහි වජිරින්ධ ඹ්‍රහ්මණයාගේ දූ |
| කුස තණ | සුභද්ද යවපාලක |
| බෝධිය | පාටලි (මාර) |
| ශරීර රශ්මිය | දස යොදුනක් පමණ පැතිර සිටියේය |
| ධම්සක් දෙසීම | මිථිලා නුවර ඉසිපතන මිගදායෙහි |
| ශ්‍රාවක සන්නිපාත | ශ්‍රාවක සන්නිපාත එකක් විය |
| අග්‍රශ්‍රාවක දකුණත්සව් | විධුර තෙරුන් |
| අග්‍රශ්‍රාවක වමත්සව් | සඤ්ජීව තෙරුන් |
| අග්‍රශ්‍රාවිකා දකුණත්සව් | සාමා තෙරණිය |
| අග්‍රශ්‍රාවිකා වමත්සව් | චම්පා තෙරණිය |
| අග්‍ර උපස්ථායක | බුද්ධිජ භික්‍ෂුව |
| උපස්ථායකයෝ | අච්චුත, සුමන |
| උපස්ථායිකාවෝ | නන්‍දා, සුනන්‍දා |
| ආයු ප්‍රමාණය | අවුරුදු හතළිස්දහසයි. (40,000) |
| පරිනිර්වානය | ඛේමාරාමයෙහි |
| බෝසතාණෝ | ඛේම නම් රජව විවරණ ලැබීය |
| <<< Previous | Next >>> |
ඔබ මෙම පෝස්ට් එකට කැමති නම් අන් අය අතරේ බෙදා හරින්න.
0 comments :
Post a Comment